ნდობადაკარგული მედია

 რას ფიქრობენ ახალციხელები ქართული საინფორმაციო სივრცის შესახებ

რომელ მედიასაშუალებებს ენდობა ახალციხეში მცხოვრები მოსახლეობა; რას და რატომ კითხულობს და უყურებს; რა გადაცემების ხილვა სურს და, ზოგადად, როგორ აფასებს ქართული მედიასაშუალებების მუშაობას. 

კავკასიის კვლევითი რესურსების ცნტრმა, 10 ნოემბერს, მედიის თავისუფლებისადმი მიძღვნილ კონფერენციაზე ქართული მედიის კვლევა გამოაქვეყნა. კვლევამ აჩვენა, რომ ახალი ამბების მიმართ მოსახლეობის ინტერესი დიდია, თუმცა უმრავლესობა მიღებულ ინფორმაციას კრიტიკული თვალით უყურებს.  

ახალციხის ქუჩებში გამოკითხული 25 რესპონდენტიდან საინფორმაციო გამოშვებებს ყველა უყურებს. მათ შორის: 17 “იმედის” საინფორმაციო გამოშვებას ანიჭებს უპირატესობას, ექვსი - “რუსთავი 2”-ს და ორი - “საზოგადოებრივ მაუწყებელს”. სხვა ვითარებაა დედაქალაქში, -გამოკითხული მოსახლეობის 79 პროცენტი “რუსთავი 2”-ის საინფორმაციო გამოშვებებს უყურებს. 

მანანა მაისურაძე ერთ-ერთია, ვინც “საზოგადოებრივი არხის” საინფორმაციო გადაცემებს ანიჭებს უპირატესობას. “რუსთავი 2-სა” და “იმედზე” კი გასართობ გადაცემებს უყურებს: “ძალიან მომწონს პირველი არხის შემეცნებითი გადაცემებიც”. 

25 რესპონდენტიდან უმრავლესობა პოლიტიკურ თოქ-შოუებს გულშემატკივრობს. 11 მათგანი ფიქრობს, რომ სატელევიზიო სივრცეში პოლიტიკური გადაცემების ნაკლებობაა და ტელეკომპანიები მხოლოდ გასართობ პროგრამებსა და ტელესერიალებზე აკეთებენ აქცენტს. რვა რესპონდენტს სურვილი აქვს, საეთერო დროის დიდი ნაწილი “60 წუთის” მსგავს გადაცემებსა და საგამოძიებო თემატიკას დაეთმოს. დანარჩენს კი ტელევიზიების მიერ შეთავაზებული გადაცემები სრულიად აკმაყოფილებს.

აღმოჩნდა, რომ ის 17 რესპონდენტი, რომელიც “იმედის” ახალ ამბებს ეცნობა, გასართობ პროგრამების მხრივ “რუსთავი-2-ს” ანიჭებს უპირატესობას. 

ყველა გამოკითხული რესპონდენტი ამბობს, რომ სამი ცენტრალური არხიდან ობიექტური და თავისუფალი არცერთი არ არის.

რაც შეეხება ადგილობრივ ტელევიზია “მეცხრე არხს”, გამოკითხული რესპონდენტებიდან უმრავლესობა არ უყურებს; ნაწილმა არც იცის, რომელ დღეს და რომელ საათზე გადის საინფორმაციო გადაცემა ეთერში; ნაწილი კი ნეკროლოგების გამო უყურებს. 

სხვა ვითარებაა ბეჭდური მედიის შემთხვევაში. 25 რესპონდენტიდან ცენტრალურ პრესას მხოლოდ 10 მათგანი ეცნობა. პირველ სამეულში “კვირის პალიტრა” “ასავალ-დასავალი” და “ალია” ლიდერობენ. 

25 რესპოდენტიდან მხოლოდ ცხრა კითხულობს რეგიონულ გაზეთს “სამხრეთის კარიბჭე”; ხუთმა იცის გაზეთის არსებობის შესახებ, მაგრამ არ კითხულობს, დანარჩენებს კი არც აინტერესებს.  

“ყველაზე ბევრი “კვირის პალიტრა” იყიდება, კვირაში 70 ცალი. შემდეგ “ასავალ-დასავალი”. ჟურნალებიდან “თბილისელები” და “სარკე” ლიდერობენ. ადგილობრივი გაზეთებიდან მხოლოდ “სამხრეთის კარიბჭეს” ვყიდი, კვირაში ათ ცალს”, - ამბობს გაზეთების გამყიდველი რუსუდან კაპანაძე.

გამოკითხული რესპონდენტების ნაწილმა გვითხრა, რომ “ყველგან და ყველაფერში პოლიტიკამ დაღალა” და ამიტომ კმაყოფილდებიან იმ ინფორმაციით, რასაც იღებენ. ნაწილმა განაცხადა, რომ მედიის არცერთ, საშუალებას არ ენდობა და “იშვიათად ისმენს და კითხულობს ობიექტურ ინფორმაციას”, ნაწილმა კი გვითხრა, რომ “არც ტელევიზორს უყურებს, არც რადიოს უსმენს და არც პრესას ეცნობა”, ინფორმაციას ინტერნეტის საშუალებით იღებს და მიიჩნევს, რომ “ერთადერთი “ნათელი წერტილი” ამ ეტაპზე რამდენიმე ინტერნეტგამოცემაა”. 

გამოკითხული რესპონდენტების უმრავლესობა პესიმისტურადაა განწყობილი. ისინი ამბობენ, რომ ქართულმა მედიამ დიდი ხანია, დაკარგა მკითხველის ნდობა და მის დაბრუნებაზე არც არავინ ზრუნავს. ნაწილმა კი სრულიად მშვიდად განაცხადა, რომ მედიის მდგომარეობა და პერსპექტივები არ აინტერესებს და ტელევიზორს მხოლოდ გასართობი გადაცემების ხათრით უყურებს. ფავორიტ გასართობ გადაცემად ყველამ ერთხმად დაასახელა სერიალი “შუა ქალაქში”. 

ნათია ნებიერიძე, ახალციძე