გაზრდილი პენსია, გაძვირებული ცხოვრება

შუშან შირინიანი, ახალქალაქი

 ასაკობრივი და პირველი ჯგუფის ინვალიდობის პენსია 100 ლარამდე გაიზარდა. რას ნიშნავს პენსიის 20 ლარით მომატება ახალქალაქელი პენსიონერებისთვის.

დღეიდან (15 სექტემბრიდან) ასაკობრივი და პირველი ჯგუფის ინვალიდობის პენსიამ მთელს საქართველოში მოიმატა. აქამდე საბაზო პენსია 80 ლარი იყო და მუშაობის სტაჟის შესაბამისად 2-დან 10 ლარამდე ემატებოდა. პირველი ჯგუფის ინვალიდობის პენსია კი 80 ლარს შეადგენდა.

პენსიის მომატებას მთავრობისგან დიდი ხანი ელოდნენ. მოსახლეობის ხანდაზმული ნაწილისთვის პენსიის გაზრდას ხელისუფლება ხალხს ჯერ კიდევ 2008 წელს, ბოლო საპრეზიდენტო არჩევნების დროს დაჰპირდა.

ამ წლის დასაწყისიდან საქართველოში, ისევე, როგორც ბევრ სხვა ქვეყანაში, სურსათისა და პირველადი საჭიროების საგნების ფასებმა მკვეთრი ზრდა დაიწყო. გაზაფხულზე მთავრობამ ინფლაციის პირობებში მოსახლეობის დასახმარებლად ერთჯერადი, 30-ლარიანი სასურსათო ტალონები გასცა. მოსახლეობას პენსიის მომატებას მაშინ კიდევ ერთხელ დაჰპირდნენ. მთავრობამ სიტყვა შეასრულა, თუმცა, თუ პენსია 25 პროცენტით გაიზარდა, გაცილებით მეტად გაძვირდა კვების პროდუქტები. მაგალითად, ხორცის ფასმა 50- პროცენტით მოიმატა (8-10 ლარიდან 12-15 ლარამდე), შაქარი 40- პროცენტით გაძვირდა (1.8 ლარიდან 2.5 ლარამდე), მაკარონის პროდუქტების ფასი 38- პროცენტით გაიზარდა, გაძვირდა მედიკამენტებიც და სხვა საყოფაცხოვრებო ნივთებიც.   

2011 წლის 1 სექტემბრამდე რეგიონებში და დედაქალაქში მცხოვრები პენსიონრების პენსიაში დისპროპორცია იყო. თბილისელი პენსიონერები 2010 წლის მარტის შემდეგ რეგიონში მცხოვრებ პენსიონერებზე 10 ლარით მეტ მინიმალურ პენსიას იღებდნენ.

ფასების ზრდასთან ერთად სამომხმარებლო კალათის ღირებულება და შესაბამისად, საარსებო მინიმუმიც იზრდება. ოფიციალური მონაცემებით, ოფიციალური საარსებო მინიმუმი ოთხი წევრისგან შემდგარი ოჯახისთვის 266 ლარია. თუმცა სპეციალისტთა აზრით, ეს თანხა რეალურ ციფრს რომ მიუახლოვდეს, სულ მცირე, სამჯერ უნდა გაიზარდოს.

2011 წლის 1 ივლისიდან საქართველოში საარსებო მინიმუმი შრომისუნარიანი მამაკაცისთვის 158.60 ლარს შეადგენდა, როგორც “სამხრეთის კარიბჭეს” საქართველოს სტატისტიკის ეროვნულ სამსახურში “საქსტატში” აცნობეს. საარსებო მინიმუმს პირველადი საჭიროების 40 დასახელების პროდუქტის ღირებულების გათვალისწინებით ანგარიშობენ.

73 წლის ლეილა მელიქიძე ადრე წვრილი ვაჭრობით იყო დაკავებული და აღებულ პენსიასთან ერთად, ნორმალურად ცხოვრებას ახერხებდა. იგი მეორე ჯგუფის ინვალიდია. ახლა მას მუშაობა აღარ შეუძლია და მხოლოდ პენსიით ცხოვრობს, რომელიც აქამდე 87 ლარი იყო. მისი აზრით, დანამატი პენსიაზე ძალიან ცოტაა, მაგრამ მაინც სასიხარულოა.

“მთელი თვის პენსია ბაზარში ერთხელ წასვლასაც არ ეყოფა. პენსიიდან 20 ლარს წამლებში, პურსა და ტელეფონის გადასახადში ვხარჯავ. უტელეფონოდ არ შემიძლია, ხშირად ექიმთან დარეკვა მჭირდება. მეტზე კი არ მყოფნის. ზამთრისთვის შეშას ვერ ვყიდულობ და სახლსაც ვერ ვათბობ, მთელი დღეები ლოგინში ვწევარ. ადრე ვაჟიშვილი მეხმარებოდა, ახლა კი მასაც აღარ შეუძლია, რადგან გულის ოპერაცია გაიკეთა”, - გვითხრა ლეილა მელიქიძემ.

იგი არ არის მარტოხელა პენსიონერი, რადგან შვილი ყავს, მაგრამ გარკვეულ გარემოებათა გამო, ამაჟამად მარტო ცხოვრობს. პენსიონრებს, ვინც შვილებთან ერთად არის, ცხოვრება ნაკლებად უჭირთ.

75 წლის შურა ტუმასიანი ვაჟიშვილთან ერთად ცხოვრობს. პენსიის გაზრდა უხარია, თუმცა, არ უარყოფს, რომ მარტო ცხოვრების პირობებში ეს ფული 10-15 დღე ეყოფოდა და ისიც თუ ტანსაცმელსა და სხვა საჭიროებებზე არაფერს დახარჯავდა.

“ჩემი პენსიით ფქვილს, მაკარონს და მზესუმზირის ზეთს ვყიდულობ. ნორმალურად კვებისთვის ეს პენსია ცოტაა. ბაზარში საერთოდ არ დავდივარ. ბავშვებთან ვცხოვრობ და ისინი რომ არ მეხმარებოდნენ, ძალიან გამიჭირდებოდა. ტანსაცმელი საბჭოთა დროიდან მაქვს შემორჩენილი. საწვავი იმდენად გაძვირდა, რომ დღეს ყველაზე მძიმე საკითხი სახლის გათბობაა”, - ამბობს იგი.

პენსიონრებს ჯერ 100 ლარიანი პენსიაც არ აუღიათ და შემდეგ –100 აშშ დოლარამდე მომატებას, რასაც მთავრობა მომავალი წლის დასაწყისისთვის დაჰპირდა ხალხს, უკვე მოუთმენლად ელიან.