შობა-ახალ წელს გილოცავთ!


           ძვირფასო მკითხველებო!
2011
წელში ეს სამხრეთის კარიბჭეს ბოლო ნომერია. წლის დამთავრებამდე სულ რაღაც ხუთი დღე რჩება და, ანგარიშის ჩაბარების დროც მოვიდა. ანგარიშის, რომლის წერა, ბოლო რამდენიმე წელია, ერთგვარ სასიამოვნო მოვალეობად იქცა.

მაშ ასე:

2004 წლიდან დღემდე სამხრეთის კარიბჭეს 351 ნომერი გამოვიდა. ამ ხნის განმავლობაში, ყოველთვის ვცდილობდით ოპერატიულები ვყოფილიყავით და გაზეთის პერიოდულობაც არ დაგვერღვია.

ბევრი თქვენგანი პირველი ნაბიჯებიდანვე გვიცნობს, იყო დრო სამხრეთის კარიბჭე ქსელში ოთხშაბათ დღეს გადიოდა, მერე ვიფიქრეთ, რომ უკეთესი იქნებოდა ახალი კვირა ჩვენთან ერთად დაგეწყოთ, ოთხშაბათი ორშაბათით შეიცვალა და მას შემდეგ, ტრადიცია აღარ დარღვეულა.

მაქსიმალურად ვცდილობდით არცერთი ორშაბათი არ დაწყებულიყო სამხრეთის კარიბჭეს გარეშე და გაზეთის არქივს თუ გადავხედავთ, დავრწმუნდებით, რომ ეს ასეა კიდეც. ცხადია, საშვებულებო პერიოდების გამოკლებით.

თუმცა იყო მცირე გამონაკლისიც... მიმდინარე თვეს სამხრეთის კარიბჭეს მხოლოდ ორი ნომერი გამოვიდა. თუმცა, მეტ-ნაკლებად საპატიო მიზეზით. უცხო ქვეყნის აჩქარებულ რიტმზე გადართულს და დროში არსებული 4-საათიანი განსხვავების გამო, ინტერნეტით გაზეთის აწყობა არ გამოგვივიდა

მაგრამ, ეს ერთგვარად, სასარგებლო ექსპერიმენტიც აღმოჩნდა. ორი კვირის განმავლობაში სამხრეთის კარიბჭეს თითოეულ თანამშრომელთან არაერთი ზარი შევიდა. კუთვნილი გაზეთის მისაღებად რედაქციას უამრავმა განაწყენებულმა მკითხველმა მოაკითხა, საყვედურნარევი ტონით, გაზეთმა რატომ დაიგვიანაო...

ეს ნიშანი იყო, კიდევ ერთი დადასტურება იმის, რომ სამხრეთის კარიბჭემოსწონთ, უყვართ და ენდობიან... ან უბრალოდ, არ უყვართ, მაგრამ მაინც ელოდებიან... ელოდებიან სხვადასხვა მიზეზით, თუმცა ესეც ჩვეულებრივი ამბავია. ყველას ვერ ეყვარები...

რამდენიმე დღის წინ სამხრეთის კარიბჭეს შიდა ტელეფონზე ახალციხის ერთ-ერთი სოფლიდან ზარი შემოვიდა. სოციალურად დაუცველი ოჯახიდან, რომელზეც რამდენიმე თვის წინ ვრცელი რეპორტაჟი მოვამზადეთ, -  მადლობა, რომ არსებობთო!”

მადლობა თქვენ, ჩვენს მკითხველებს, მადლობა რომ თქვენ არსებობთ!
მადლობა, რომ გვენდობით!
მადლობა, რომ გველოდებით!
მადლობა, რომ გვკითხულობთ, გვაქებთ და გვაკრიტიკებთ!
მადლობა, რომ ყოველ ორშაბათს გვაძლევთ სტიმულს, ყველაფერი გვერდზე   გადავდოთ და მომდევნო ორშაბათისთვის მოვემზადოთ!

დამდეგ დღესასწაულებს, შობა-ახალ წელს გილოცავთ!

მშვიდობის, სიკეთის, სიყვარულის, სათნოების, ხვავისა და ბარაქის მომტანი   ყოფილიყოს დამდეგი წელი ჩვენი ქვეყნისათვის!

ფეხბედნიერი ყოფილიყოს ახალი წელი ყველა ოჯახისათვის!

სამხრეთის კარიბჭე ერთი თვით, იანვრის ბოლომდე გემშვიდობებათ.
2012 წლიდან, ჩვენ ისევ დაგიბრუნდებით, განსხვავებული ფორმატით, ახალი იდეებითა და ბევრი სიურპრიზებით. დაგიბრუნდებით და ისევ შევეცდებით თქვენი ხმა მივაწვდინოთ ყველას.

გილოცავთ დამდეგ 2012 წელს და ვიმედოვნებთ, ბედნიერი წელიწადი გვექნება!

მინდა, რომ...


პარასკევს, სამსახურში მომავალი, გაზეთების სტენდთან გამყიდველისა და მყიდველის საუბარს შევესწარი. ერთ-ერთ გაზეთს ათვალიერებდა, გარეკანი არ ჩანდა და რომელი გაზეთი იყო ვერ მივხვდი, მაგრამ მომესმა უკმაყოფილოდ რომ თქვა, ეს გაზეთიც დაუწვრილებიათო... ალბათ, გვერდების რაოდენობას გულისხმობდა...

მთელი დღის განმავლობაში ვფიქრობდი მის სიტყვებზე და მერე საღამოს, სოციალურ ქსელში, ერთ მეგობარს დიდხანს ველაპარაკებოდი იმაზე, რომ მართალია, ახალი მედია დღითიდღე ძლიერდება და ძლიერი კონკურენციას გვიწევს, მაგრამ ბეჭდური პრესა ჯერ კიდევ საჭიროა, თავისი მკითხველი ჯერ კიდევ ჰყავს და კიდევ დიდხანს იარსებებს. ოღონდ შესაძლოა კი არ იყიდებოდეს, უფასოდ რიგდებოდეს, ან უბრალოდ, სადმე ერთად იდოს და ნებისმიერ მსურველს შეეძლოს მისი აღება. ისე, როგორც ეს ამ თვის დასაწყისში ლონდონში ვნახე.

სტატია, დიასახლისები, მწვანე ჭიქა და ახალი წელი


რედაქციაში  მწვანე ჩაის ჭიქას ისევ ქვია გულოს  ჭიქა, მიუხედავად იმისა, რომ  მარტის თვიდან გაზეთ ,,სამხრეთ კარიბჭეში“ აღარ ვმუშაობ.
ერთხელ,  ერთგან, ოჯახში სტუმრობისას, როცა საჭმელების მომზადებაზე დაიწყეს დიასახლისებმა საუბარი  და თავის მოწონება,  მეც მკითხეს, - რისი გაკეთება იციო. სტატიებს ვწერ თქო - უპასუხე და გაიცინეს, - ეგ რა საქმეაო.

დილით დგები და არ იცი სად მოგიწევს წასვლა, ალთას თუ ბალთას, ამიტომაც იცვამ დაბალძირიან ფეხსაცმელს, უფრო ბოტასს, ფურცლებით, ბლოკნოტით, ფოტოაპარატით, დიქტოფონით და ათასი ’’ხარა-ხურით’’ სავსე ჩანთას  იღებ და გარბიხარ რედაქციაში.

გზაში სხვადასხვა დაწესებულებების წინ მდგარ მანქანებს ათვალიერებ -  ვაა , ეს უკვე მისულა სამსახურში
, კომენტარზე უარს ვერ მეტყვის! ვაა, ეს აგვიანებსს, ნეტავ რა დროს მიდის სამსახურში? იმის მანქანა სამრეცხაოში დგას... შედიხარ რედაქციაში და იწყება რესპონდენტებთან  სატელეფონი საუბრები, შეთანხმებები,  მათი დაყოლიება შეხვედრებზე. სიარული ერთი დაწესებულებიდან მეორეში, სოფლიდან სოფელში, ქალაქიდან ქალაქში...

დაუსრულებელი გზა


 ელზა გოგოლაძეახალციხე

რატომ არ დასრულდა ზარზმელის ქუჩის მოასფალტება ბოლომდე; რაზე ჩივის მოსახლეობა და რა პასუხი აქვთ ადგილობრივ ხელისუფლებაში.  

ზარზმელის ქუჩა, ეგრეთ წოდებული ადინაცეტები, ერთერთია ქალაქში არსებულ სამხედრო დასახლებებს შორის. სხვა სამხედრო საცხოვრებლების მსგავსად, აქაც, ინფრასტრუქტურა სავალალო მდგომარეობაშია. არც გზა, არც სანიაღვრე არხები, არც გარე განათება, არც ნაგვის ბუნკერები, არც საქალაქო ტრანსპორტი... ადგილობრივები ამბობენ, რომ ეს დასახლება არასოდეს არავის ახსოვს და აქ მოსვლაც ყოველთვის ყველას ეზარება. მათ შორის, ტაქსის მძღოლებსაც. მიზეზი დასახლების ამორტიზებული გზაა. ასფალტი, რომელიც ზარზმელის ქუჩამდე მისასვლელ გზაზე გასულ ზაფხულს დაიგო, დასახლების დასაწყისშივე წყდება.

ახალი წელი, ახალი მშენებლობა


რიმა ღარიბიანიახალქალაქი

2012 წელს ახალქალაქში რკინიგზის ახალი სადგურის მშენებლობა დაიწყება. პროექტმა ეკოლოგიური შემოწმება გაიარა და მთავრობის დამტკიცებას ელოდება.  
ახალქალაქის რკინიგზის ახალი სადგურის პროექტი შპს თბილქალაქპროექტი-სტუდია 3”-მა გააკეთა. პროექტის ანალიზი შპს გამა კონსალტინგმაშეასრულა და ბუნებრივ და სოციალურ გარემოზე პროექტის ზემოქმედების შეფასებაც მას ეკუთვნის.

სამეცნიერო-კვლევითი ფირმის გამასსპეციალისტების ზოგადი შეფასებით, პროექტი ეკოლოგიურ საფრთხეებს არ შეიცავს და ის უარყოფითი ზემოქმედება, რაც მსგავსი პროექტების რეალიზაციისას გარდაუვალია, დასაშვებ ნორმებს არ აღემატება. თუ მთავრობა პროექტს დაამტკიცებს, სადგურის მშენებლობა მომავალ წელს დაიწყება.